Partneralimentatie

Na echtscheiding zijn de voormalig echtgenoten jegens elkaar onderhoudsplichtig. De echtgenoot met de minste draagkracht kan van de andere echtgenoot om betaling van een partneralimentatie verzoeken. Hierover kunnen ook afspraken worden gemaakt die in een convenant kunnen worden vastgelegd.

Voor de bepaling van de hoogte van een partneralimentatie wordt gekeken naar de behoefte van de alimentatiegerechtigde en de draagkracht van de alimentatieplichtige. Alimentatie is voor de alimentatieplichtige aftrekbaar voor de inkomstenbelasting en belast bij de alimentatiegerechtigde.

Behoefte

Voor de bepaling van de behoefte is de welstand tijdens huwelijk het uitgangspunt. Hiervoor zijn normen vastgesteld die vaak worden gehanteerd. Vaak wordt de behoefte vastgesteld aan de hand van een zogenoemde hofformule. Dit is een rekenmethode die door een aantal gerechtshoven is bepaald. In die methode wordt eerst het netto gezinsinkomen tijdens huwelijk bepaald. Hiervan worden dan de kosten van de kinderen afgehaald. Van wat resteert wordt 60% genomen als zijnde de netto behoefte van de alimentatiegerechtigde. Echter, het vaststellen van alimentatie blijft nog altijd maatwerk. Aangevoerd kan worden dat een alimentatiegerechtigde aan de hand van concrete uitgaven de behoefte moet aantonen.

Het inkomen dat de alimentatiegerechtigde zelf al verdient of kan verdienen komt op de behoefte in mindering. Wat een rol kan spelen is of de alimentatiegerechtigde de mogelijkheid heeft om in eigen onderhoud te voorzien. De vraag of dat zo is is afhankelijk van de omstandigheden in de concrete situatie.

Draagkracht

Het bedrag dat een alimentatieplichtige dient te betalen is afhankelijk van de draagkracht. Hiervoor dient een berekening te worden gemaakt  waarbij worden betrokken het inkomen en de relevante lasten. Niet alle lasten worden in zo een berekening betrokken. Voor de vaststelling van partneralimentatie zijn richtlijnen ontwikkeld in de rechtspraak, de zogenoemde TREMA-normen. Hierin is vermeld met welke inkomsten en lasten rekening wordt gehouden en hoe een draagkrachtberekening moet worden gemaakt.

Alimentatieduur

De duur dat partneralimentatie moet worden betaald is 12 jaar. In heel bijzondere situaties kan om verlenging worden gevraagd. Soms kan ook om een verkorting van de alimentatieduur worden gevraagd. Alleen als een huwelijk korter dan 5 jaar heeft geduurd en er geen kinderen zijn geldt dat de alimentatieduur gelijk is aan de duur van het huwelijk. Gaat de alimentatiegerechtigde samenwonen als ware gehuwd dan eindigt de onderhoudsplicht.

Wijzigen van partneralimentatie is mogelijk bij een wijziging van omstandigheden, bijvoorbeeld als de financiële of gezinssituatie wijzigt. Het hangt af van de feitelijke situatie of ook een wijziging kan volgen.

Per 1 januari van ieder jaar wordt de alimentatie geïndexeerd.

Alimentatierekenen is ingewikkeld en blijft maatwerk.

In overleg kunt u soms regelingen maken die een rechter niet altijd kan opleggen. In een convenant kunt u afspraken vastleggen die voor uw situatie gewenst zijn. De TREMA-normen hoeven geen uitgangspunt te zijn. Zo komt het voor dat echtgenoten bijzondere overgangsregelingen afspreken of een afwijkende alimentatieduur. Wat ook wel voorkomt is dat dat echtgenoten na een heel lang huwelijk afspreken dat een onderhoudsplicht niet gelijk wegvalt als er na echtscheiding een nieuwe samenwoning ontstaat maar eerst tijdelijk wordt opgeschort om te zien of de nieuwe samenwoning blijft voortduren.

Rechters hanteren in de regel de TREMA-normen.

Informatie

Wilt u meer weten? Neemt u dan contact met ons op. De advocaten van Brekelmans Van der Ven hebben een ruime ervaring met vaak ingewikkelde alimentatiezaken en staan u graag te woord. U kunt ons bellen of een email sturen om een afspraak te maken. Het eerste gesprek is altijd kosteloos. U kunt ook zonder afspraak langskomen op ons gratis spreekuur iedere woensdag van 16.00 tot 18.00 uur.